– Արդյո՞ք պետական ֆինանսավորման ավելացումը բավական է գիտությունը զարգացնելու համար;
– Արդյո՞ք ունենք գիտական հարուստ ժառանգություն և գիտական միջավայր, ձևավորված համայնք; Կիրառական կամ արտադրական գիտությունը Հայաստանում. արդյո՞ք գիտնականը պետք է նաև շուկայական հարաբերություններ հաստատելու հմտություններ ունենա;
– Գիտության զարգացումը պետության կողմից մշակված էկոհամակարգի միջոցով;
– Ներքին համագործակցության և գիտնականի մշտապես սովորելու, աճելու կարևորությունը;
– Ինչո՞վ է տարբերվում 21-րդ դարի գիտությունն ու գիտական աշխարհը. էքսպոնենցիալ տեխնոլոգիաների դարաշրջան;
– Արդյո՞ք Հայաստանում ձևավորվել է գիտական մշակույթ;
– Խորհրդային գիտության մատուցման խնդիրները. հարցեր, որոնք մնում էին անպատասխան;
– Մտքի առաջնորդների պակաս. արդյո՞ք հնարավոր է տեղում ներուժ ստեղծել` առանց ամբողջովին «դրսի» հայերի վրա ապավինելու;
– Ի՞նչ քայլեր կարող ենք այսօր ձեռնարկել գիտության էկոհամակարգի բացերը լրացնելու համար. ինքնավստահության գործոնը և high-risk high-reward (մեծ ռիսկեր, մեծ հատուցում) ներդրումների կարևորությունը: